ZATERDAG 16 AUGUSTUS

zaterdag 16 augustus

Asante heeft deze morgen were geen zittend gat en we moeten hem goed in het oog houden want hij is de tafels aan het afschuimen om deugnietstreken uit te halen. Wat zie Bernard in ene keer : Asante verstopt een mes in een gaatje in de rugleuning van de stoel.Wanneer Bernard de stoel omdraait valt er pardoes nog een hele ijzerwinkel uit. Dat kan onmogelijk van Asante alleen zijn, er hebben er zich hier nog goed geamuseerd….we komen niet meer bij van ’t lachen.
Na het betalen van onze rekening ( 110 USD/pers voor 2 nachten, 2 uitgebreide ontbijten en 1 diner + 1 kind) vertrekken we naar de grens van Zimbabwe. Het gaat vlot, 30 USD voor het visum voor Zimbabwe. Nog voor we de grens over zijn worden we al aangeklampt door mensen die ons ZIM dollars willen verkopen. 1 USD : 800 ZIM’s officieel ; 2000 ZIM op de zwarte markt. Bernard verwacht meer te krijgen eenmaal we in Zimbabwe zijn.
We staan nog niet helemaal stil aan de eerste bank in Vic falls of daar zijn er weerom een aantal mannen die ons aanspreken. We wisselen tenslotte 50 USD en krijgen 100000 ZIM. Je neemt maar best een hele valies mee naar Zimbabwe want het geld past echt niet meer in ons buideltasje. We krijgen 200 briefjes want het hoogste geldbiljet is er eentje van 500 ZIM. Alles is gebundeld in pakjes van 50 en alles moet nog eens nageteld worden. Met de pippo in de auto, want wisselen is strafbaar.
Na 4 dagen Zimbabwe mag je me een echt telmachinetje noemen, maar dat weten we nu nog niet…
Op weg naar Hwangé national park zien we de vele familiedorpen van de Zimbabwanen. Het ziet er hier nog armer uit dan in Zambia. Na het weggaan van de farmers zijn de meesten werkloos en ook het toerisme kreeg een flinke deuk.
We stoppen langs de weg aan een benzine station ( zoals we al vermoeden : leeg) en kopen er een beetje koeken maar alles is over datum.
In Hwangé National Park zullen we overnachten in Main Camp. Bernard heeft daar al altijd logies gevonden en nu met het debacle in dit land zal er zeker plaats zijn. Maar als we daar toe komen, niets daarvan …alles volzet…en tot overmaat van ramp : geen benzine in de pompen, dus ver rijden om iets te zoeken kan ook niet. We zitten vast : of veel geld betalen voor de Safari Lodge = 100 USD/pers/nacht (daar kan je wel benzine krijgen). Of in de bus overnachten en nog ne keer goed nadenken hoe we benzine zullen vinden om binnen een dag of twee terug te keren naar Vic falls.
Naar goede gewoonte zullen we eerst nog maar een keer een Castle drinken en een hamburgerke eten als lunch. We zitten eventjes te balen….wat doen we ….
Maar zoals alles tijdens deze reis valt ook dit in zijn plooi. We worden aangesproken door Francis, hij hoorde ons aan de receptie van main camp, toen we nog hoop hadden om iets te kunnen arrangeren voor de komende nacht. Hij ziet aan onze nummerplaat dat we van Zambia zijn en vraagt of we allen “locals” zijn. Tuurlijk zijn we dat , geen twijfel mogelijk al zou ik vanaf nu best mijn mond houden want mijn engels klinkt zo “local” niet. Hij kan twee overnachtingen voor ons versieren in Detema Lodge en we mogen betalen als locals : ttz in ZIM’s : 35000 / nacht of een 700 bfr. of een 17€. De prijs in 2001 was 299 USD/ nacht, all in ( 12000 bfr).
De beslissing tussen minibusje of super-de-luxe hotel is dan ook gauw genomen. Als we er naartoe rijden zien we al een kudde olifanten.

We krijgen een hele mooie boomhut en kunnen ons daar eens goed verfrissen. Als we opgefrist zijn ,gaan we naar het “open restaurant”.

De stilte en de sterrenhemel : prachtig…..de melkweg is hier goed te zien……’t is schitterend…..we zitten hier midden de savanne …., ver van de bewoonde wereld…., midden van de olifanten en de leeuwen…...en hoor ik daar niets ritselen ? Ja, zeer duidelijk zelfs…..ssst……ritsel, de ritsel ….een slang, een aap, iets groter ?......we staan stil en zoeken met onze zaklamp het paadje af…opeens ….HELLO….is me da verschieten zeg….onze zaklamp flitst links , rechts, vooruit…het duurt nog een tijdje voor we het geluid kunnen lokaliseren en dan de nachtwacht in het lichtschijnsel te pakken krijgen….deze mensen zijn echt zo zwart als de nacht ….

We waren al tevreden met de “local price” en het werd nog beter : een heel verzorgd diner voor 20000 ZIM met alles erop en eraan : voorgerecht, soep, hoofdgerecht en dessert.
In het restaurant zitten 2 Zuidafrikaanse jagers die ingehuurd werden door enkele steenrijke Amerikanen die niet weten wat doen met hun geld. Ze zijn nu al 10 nachten op jacht naar een luipaard en een kariboe…hopelijk lukt het hen niet !
Francis ritselt ondertussen voor ons 20 liter diesel en voor 100 dollars ZIM = 200000 ZIM = 1200 briefkens voor ons en 1200 briefkens voor Bernard want er zaten ook briefjes van 100 ZIM tussen. Mijn handtas is vanaf nu dus een plastiekzak van shoprite. ’t Was echt geen zicht hoe Francis kwam binnensluipen met een doos vol geld (want ge weet wel : zwarte markt mag niet) en dan met Bernard naar de kamer verdween om de diesel en het geld te overhandigen. Bernard was een hele tijd weg want had dus “TELWERK”.
Een “driver” komt ons vragen of we geen zin hebben in een ochtendsafari : om 05u00 opstaan. Bernard wil morgen liever eens uitslapen want hij deed dit al vaker . Ignace en ik gaan mee. Afspraak : 50 USD + 15 USD voor de ingang van het park. De 15 USD zijn geldig voor de ganse dag : je kan verschillende malen per dag het park in of uitrijden.