MAANDAG 18 AUGUSTUS

maandag 18 augustus

We maken opnieuw de valiezen. Ik laat een paar T-shirts, ondergoed (is hier niet te koop) en polo’s in de kamer voor het kamermeisje. Wij moeten toch al een goed beginnen nadenken hoe we genoeg plaats in onze bagage zullen hebben voor alle souveniers.
Aan de receptie vragen we de rekening. Dat wordt weer een uurke tellen: 215000 ZIM of 430 briefjes van 500 en idem dito voor Bernard. Alles wordt nog eens nageteld door de hotelmanager. Als blijkt dat we 100 USD tekort komen, is dat geen probleem ; de manager zal zelf het geld wel wisselen op de zwarte markt. Je moet er nog bij weten dat dit hotel eigendom is van de regering……
De safari-driver is opnieuw mijn beste vriend , hij rekende de safari ook in ZIM’s : 50600 voor ons beiden = 1012 bfr. ipv 2400 bfr….. Joehoe, dit is evenleuk als de lotto winnen !

Op de weg naar Vic Falls nemen we drie lifters mee. Het zijn 2 zweden met een Zimbabwaanse vriend die vorig jaar bij hen in Zweden was. Ze pressen zich alledrie op de achterste bank zodat Lucy, ik en de kinderen nog comfortabel kunnen reizen op de twee overige banken. Voor Asante is dit een “must” want dan heeft hij plaats om te liggen als hij wil slapen. En het is toch een uurke of vijf rijden naar Vic Falls.
Als we op de hoofdweg komen, zien we een grote vrachtwagen waarin mensen op elkaar gepakt een plekje zoeken. Ze klauteren er aan alle kanten in met heel hun hebben en houden. Naast de vrachtwagen zien we twee blanke meisjes van een jaar of twintig twijfelen wat ze zullen doen. Het ziet er niet naar uit dat ze deze lift zullen nemen. Wat doen we ? De heren zeggen : meenemen, ja zij zitten wel comfortabel op de twee zetels (mèt vering) vooraan. Dat zal hier wel een beetje krap worden hoor Benard. Ook goed dan. Een kilometer verder : ja, Mie die meiskens zullen daar wel de hele dag blijven staan,door het dieseltekort zien we hier toch niet te veel verkeer en bussen al helemaal niet. Ja, dat is ook waar,…rechtsomkeer dan maar…
Die twee weten nog niet half hoe content ze mogen zijn ! Ze komen beiden uit Zwitserland en werkten eerst een maand in het weeshuis van Harare. Ze zijn nu een tweetal weken op reis in het land en reisden tot nu toe altijd met de trein. Alhoewel ze blank, vrouwelijk én bitterjong zijn voor deze reis (vind ik toch) hadden ze toch nu toe nog geen problemen…het zijn echt twee tatergrieten, ze zwijgen geen minuut en tegen dat we in Vic Falls toekomen kennen we zowat heel hun leven. De vijf zullen in Rest Camp overnachten, 15 USD/pers/nacht. Ze aanvaarden geen ZIM. . Dat lijkt, ons ook wel wat
De vijf willen in de groepslodge overnachten maar jongens en meisjes samen (die niet gehuwd zijn), dat kan hier dus niet. Ze besluiten ergens anders naar toe te gaan. In hun lonely planet vinden ze nog een goedkoper adresje en bepakt met hun rugzak vertrekken ze.
Wij zien het hier wel zitten en na een discussie van ‘full contain’ voor 20 USD (want er is maar één lodge meer vrij zonder kookgelegenheid = 15 USD) of niet komen we na een kwartiertje discussiëren en “hertefretten” tot een akkoord. Ze zullen de kookpotten uit onze lodge halen zo is het geen “full contain” meer…..zie je wel, moeilijk gaat ook.
Als we de deur openen, komt de geur van dettol op ons af. De kamers zijn “kaal” maar proper en wat vooral opvalt : doordat we hier zo dicht bij de Zambezi zitten , : er zit DRUK op het water. Hier moet je niet te geweldig de kraan openzetten of de ganse badkamer staat onder sop.
Als we een wandelingetje door Vic Falls plannen raadt Lucy ons aan om onze ramen te sluiten : hier zitten nogal veel apen en als je er vanavond geen in je bed wil vinden moet je de dettol geur maar verdragen….
We merken algauw hoe onze dagen hier zullen verlopen : wisselen, tellen, hertellen, iets eten, were wisselen, tellen ,hertellen, iets kopen, nog maar ne keer wisselen, tellen, hertellen….niet te doen ….bvb een etenje kost 58000ZIM : 116 briefjes van 500 tellen (als je al het gelukt heb geen briefjes van 100 te moeten tellen) , nadien telt de restauranthouder alles nog maar eens opnieuw en pas dan kan je vertrekken.
Vic falls is echt toeristisch en de winkeltjes met snuisterijtjes zijn er op westerse maat. Je ziet gewoon dat dit land een toeristisch verleden heeft,zelfs Livingstone, over de grens, in Zambia is nog niet zo op toeristen ingesteld.
Ignace en ik kunnen het nog maar eens niet laten en kopen twee metalen vogels voor 25000 ZIM en een short voor Ignace : 18000 ZIM.
’s Avonds gaan we naar het 5 sterren hotel A Zambezi. Een kelner met het naamplaatje “love-maker” vraagt of we hier vanavond willen dineren en vooral zeggen dat we door hem naar hier gezonden zijn. Whaw …dat is pas de goede manier om te reizen…goedkoop slapen en ’s avonds uitgebreid van ’t allersjiekste gaan eten. ‘k zal nog eens moeten loeren in mijn bagage of ik hier wel de gepaste kledij voor heb. Lucy draagt een heel mooi Afrikaans kleed met gouden stiksel, zij was hier precies op voorzien…
Terwijl we een aperitief drinken, zien we dat er in de tuin nogal veel bomen op een ruwe manier sneuvelden (ook het boompje op de foto is verdwenen). Ha,zegt de barman, gisterenavond waren hier olifanten op bezoek. Terwijl de laatste gasten in het open restaurant aan het eten waren, vernielden ze hier de tuin. Één van de gasten sms’te zijn vriend die al naar zijn kamer was. Deze wou niets van het spektakel missen maar hij koos de verkeerde weg (langs buiten) en kwam dus oog in oog met het bruut geweld te staan. Het was hier een gegil en een getrompetter dat horen en zien verging. De olifanten zetten na een tijdje hun weg verder maar die vriend zit nu nog in zijn kamer te bibberen, that’s for sure. Dedju toch, dat hadden we nog moeten meemaken !
We mogen samen met de hotelgasten aan het buffet aanschuiven…en wat voor een buffet !!!! Salad bar, verschillende soorten soep, verschillende koude en warme voor en hoofdgerechten, dessertbuffet .Dat moet hier zeker niet onderdoen voor een zessterren super-de-luxe op Kreta of in Turkije ! (voor zover ik kan vergelijken) Voor wie Afrika wil zien op een luxueuze, westerse manier, keuze genoeg !!!!En voor ons is ’t helemaal de max : 25000 ZIM (= 500 bfr. of 12,50 €) voor het uitgebreid buffet met keuze van krokodillen, pumba en impala vlees !!!!! Het water komt mij nu nog in de mond als ik aan de impala denk ! We worden ook nog eens vergast op een muzikale locale band en na het eten krijgen we rond een droom van een kampvuur traditionele dansen (zulu (op de foto) en zambiaans) te zien .!!! Wat moet da nog meer zijn !!!!.
Als ik ’s nachts ga plassen, zit er een 5 cm groten kakkerlak in de badkamer. De eerste keer dat ik zoiets zie en met mijn voeten van de grond , goed kijkend waar dat beest naartoe loopt doe ik vlug een plasje. Eenmaal terug in bed vertel ik het aan Ignace maar het enige wat ik krijg is een …mhmmmm…zit het muskietennet goed vast ? Ja ? En de badkamer is best ver van ons bed dus slaapwel.